|
ilkçağ Yunan Felsefesindeki Sofistlere kadar uzanan bu yolculuk, aslında göründüğü kadar da kolay veya basit değil. çok karmaşık süre.lerden geçerek bugünki konumuna gelen Emo'luk kendi içinde yaklaşık 1500 yıllık baskıcı toplum kültürüne karşı sıradışılığı besliyor.
ilkçağda site devleti olan Yunan toplumunda zengin ailelerin çocuklarına başta güzel konuşma olmak üzere çeşitli konularda ders veren sofistler evrende yaratıcı dışındaki herşeyin sadece bir hayal olduğunu ve aslında kendimiz de dahil gördüğümüz herşeyin yok olduğunu sadece hayal olduğunu söylemişlerdi. bir anlamda düş görüyorduk tanrıya şahitlik için.
ortaçağa gelindiğinde gerek çeşitli siyasal olayların olması gerekse de bilimin gelişmeye başlaması sofistlerin yanı sıra her şeyin var olduğunu ama bu varlığın belli bir düzene, devlete veya ahlak değerine ihtiyacı olmadığını söyleyen anarşistleri görmeye başladık. anarşistler hiççilik yani nihilizmin aksine her şeyin varlığını kabul etmiş tanrıyı yok saymıştır. ve anarşistler daha siyasal gruplardır.
yakın çağda hem matbaa sayesinde kitap okuma ve yazma oranın artması, hem de fransız devrimi gibi önemli olaylar nihilizmi biraz daha çürütmüş fakat Stiner gibi düşünürler de bireysel anarşizmi ortaya koymuştur. bireysel anarşizm herkes istediği gibi davranırsa zamanla tüm toplum buna alışır ve dünya yaşanabilir hale gelir anlayışını savunuyordu. bireysel anarşizm beraberinde hedonizm yani hazcılığı getirdi. hedonizm (hazcılık) insan zevk aldığı, sevdiği her şeyi yapmalı anlayışını savunuıyordu. yani sınırsız bir özgürlük istiyordu. zevk veren her şey iyi, acı veren her şey kötüdür diyorlardı.
1960 yıllara gelindiğinde ise bir çeşit anarşist akım olan HİPPİ'ler ortaya çıktı. Hippiler uzun ve hiç taranmamış dağınık saç, saklları, renkli, yaratıcı topluma çok garip gelen giysileri, devamlı esrar, içki içmeleri, dans etmeleri, ve herşeyi bir yana bırakıp savaşma seviş sloganını ortaya atmaları ile ünlendiler. zaten hala kullanılan barış işaretini onlar ortaya çıkarmıştır.
1980 den sonra tüm dünyada bilgisayar ve internetin yaygınlaşmaya başlaması artık gezmek tozmak işlerini biraz yavaşlatmıştı. çünbkü insanlar oturdukları yerden her yeri görebiliyordu. bu da asosyal bir ortam yaratıyordu.
1985 yıllarnda Japonya'da bir grup ortaya çıktı. genellikle siyah veya koyu ton giyen bu grup altın pırlanta gibi maddi anlamda değerli takılar yerine gümüş takıyor ve alışılmışın dışına çıkarak vücutlarının değişik yerlerine takıyorlardı. 1990'larda tüm dünyaya yayılan bu grup duygusal davranışları, melankolik yaşamları nedeniyle EMOTİONAL(duygusal) olarak anılmaya başlandı ve bir süre sonra kısaca EMO denmeye başlandı.
|
